Nie bój się słuchać głosu twej duszy.

ona zna Boga i moc głębi Jego

wyraża w postaciach tak dobrze ci znanych.

Wszystko co w myśli wytwarzasz,

prawdą się stanie w nie odległym czasie,

a ty będziesz widzieć to wszystko

w namalowanym rzeczywistością obrazie.

Widocznie tak ci jest dane

i w życie twoje wpisane.

Kolorami twej wyobraźni, których barwy wybierasz

z serca intuicji ukrytej we wnętrzu twego ducha.

Jest ona mądrością - dla ludzi przekazem,

by drogę ku Bogu odnaleźć. 

Zostawić co tylko odbiciem jest światła

na krótkiej wędrówce ludzkości

do raju duszy i nieśmiertelności.

Choć nasze nowe poznanie za każdym razem

ubogaca nas mocą doświadczeń,

często nie możemy odnaleźć najważniejszej wskazówki,

drogowskazu błądząc zawracając do początku - tyle aż czasu!

Lecz dusza gdy wstąpi na drogę oświecenia 

wie którędy wiedzie droga przeznaczenia.

Wyciągnie wtedy ręce swe ku wielu

i wskaże drogę prawdy biednemu i bogatemu.

Energia życia zna tajemnicę Boga,

bo światło Jego mocy to energia co tworzy całe nasze życie.

Dostajemy go obierając miejsce swego wzrostu,

jak każde ziarno zasiane wędruje przez ludzkie życia role.

Takie nasze zadanie, by wzrastać i pielęgnować

najważniejszy dar Boga-ISTNIENIE.

Odbicie jego tworzy w ziarnie pokazując jak dopełniamy swego powołania,

kierując się umysłem i sercem niepodzielnie.

Lecz obierając tylko jedno wiosło-umysł,

co okrężną droga prowadzi do przystani i miejsca wyjścia zarazem.

Do miejsca co było i będzie zawsze rajem.

To droga pośrednia -to nasze życie,

ale jakże wzniosłe jeśli kochamy i ku miłości podążamy.

Choć czasem wydaje się to ponad nasze siły.

Często udręką oświeconych jest tęsknota za powrotem,

ale przecież to i tak będzie jak było przedtem i potem.

W powłoce ludzkiej - przeplatanej słabościami,

Jesteśmy by zrozumieć cel naszej Wyższej Jaźni!

Cały sens naszego ISTNIENIA i ponownego z rajem zespolenia!

 

Wreszcie mój okręt odbija od brzegu

zostawiam co stare, podążam ku nowemu.

Czego odkryć mi będzie dane

poniżej będzie spisane.

 

Duch Światła co miłością obdarza każdego,

drogę mi wskazał ku miejscu nowemu.

 

Twoja nadzieja niech Cię prowadzi.

Wiara odpędzi wszelkie złe myśli,

a miłość będzie ciągle Twym sterem,

Bogiem, duszą i Przyjacielem.

 

Z daleka ląd został, fali nowych przybywa,

a gdzieś zza burty dochodzi muzyka.

To pieśń miłości co Boga chwali

niesiona z kroplami życia na fali.

Tu własnie dzieją się rzeczy cudowne,

o których ludziom dech w piersi zapiera

ta boska myśl-boża muzyka.

 

Wszystko jest cudem bo z cudu powstaje,

zmienia swe postacie, wielkości i stany skupienia

i oto cała wielka alchemia.

Uwierzyć, tak mocno że wszystko jest możliwe

pomimo względności czasu i przestrzeni,

a nawet życia co często myli się ze snami

i niewiadomą jak to jest też z nami?

 

Nasze koło życia nigdy się nie ustaje

tak jak potęga uczucia co ten ruch wyzwala!

Dla jednych enigmą dla światłych miłością nazwana!