Przez wiatr niesione nasze serca głosy

na wszystkie kierunki świata.

Z Ziemi ku niebu i z głębi duszy,

w jedną pieśń splecione,

wirując w boskim majestacie głoszą

o naszym wspólnym ogniu co się żarzy

ponad wszystkie ludzkie sprawy.

 

Więc podajcie skrzydła bracia

niech ta radość nas wzbogaca.

Przez wieki zagubieni w różnych

miejscach rozproszeni.

 

Łączymy dziś wszystkie nici losów świata

to w nich nasza dusza splata!

Okrążamy Ziemię wieloma już porami

przechodząc w niezmierzone różne stany.

 

Aż czas już się wypełnił

Czara pękła obfitości -

z wszystkich naszych żalów i radości!

Tak dopełniła się nasza wewnętrzna wiara

i jej wszelkie przekonania!

 

Nie zatrzyma nas już ludzkie umieranie

bo to tylko bramy czasu otwieranie

i łączenie dwóch bytności

w skrajnej ludzkiej świadomości.

 

Dla tych co już są za umowną bramą

zwierciadło czasu nie ma już zasłony.

A ci którzy jeszcze tam zmierzają

co dnia nowy cud życia odkrywają.

 

 

 

Co dnia i każdej nocy jestem w Twojej wiecznej mocy.

Otulona sennymi marzeniami

powracam co rano przez komnaty nocy

do pracy i dziennego świata

gdzie mnie ze wszystkim miłością swa bratasz.

 

Choć różne cienie i barwy dnia odkrywam

już się nie lękam bo doznając i porównując

z głębią Twej miłości - wiem, że to wszystko

jest planem ku nieskończoności.

 

Czasem nie widzę. lecz ciągle czuję

innych dusz obecność i to mnie właśnie

w głębi serca nurtuje.

 

Jak odebrać mam ich duchowe odwiedziny

i z jakiej właśnie do mnie przychodzą przyczyny?

 

Nie potrafię objąć mym rozumem tej duchowej przestrzeni

ale wiem, że to już nie długo się u mnie odmieni.

 

Postrzegam to co wydaje się być nieodgadnione

dla postaci ludzkiej i jej ziemskiej przemiany.

Lecz niezbędne dla duszy i jej powołania

by na nowo blaskiem była odziana.

 

Dlatego zaufałam do głębi boskiej przestrzeni

i wiem, że czeka nas wszystkich inny wymiar poznania

coś co na razie nie jest w słowach do opisania.

 

To Duch Prawdy i miłości otworzy naszą pamięć

serca i duszy w człowieka wpisaną!

I tam gdzie gęstość wymiarów się zmienia

dołączymy do  wiecznego czystego promienia!

 

 

 

 

Coś się dzieje dziś wokoło!

Wszędzie rumor - lecz wesoło!

Coś do kuchni się przemyka,

coś po schodach szybko zmyka.

 

Pędzi, szybko ale zwiewnie

ledwie co mi nóg nie przetnie!

Więc tak myślę, że szalony-

jakiś pewnie postrzelony!

 

A tu patrzę i nie wierzę

coś przecięło znów powietrze!

Śmigło piórem mi przed nosem

i zasiadło tuż koło mnie -

no i patrzy dość przytomnie.

 

To mój Anioł oczywiście piórka czyści zamaszyście!

Blaskiem świeci mi po oczach, aurę zdobi w cud kolory

i potwierdza - JAM NIE CHORY!

 

Tylko Tobie przykład daję jak wygląda brać skrzydlata

co załatwia ziemskie sprawy no i lata dla zabawy.

Czas najwyższy do braciszków lot planować już od zaraz

musnąć światłem, połaskotać trzecie oko i ulecieć hen wysoko!

 

A co potem dziać się będzie?

to już sami przecież wiecie - bo napiszę wierszem przecie!