Gdy anioł miłości z czułością otuli me serce

Szumem swych skrzydeł obudzi mą dusze,

uniesie w przestworza gdzie o smutku zapomnę

a o wieczności przypomnę.

Kiedy żal będzie tylko wspomnieniem

cieniem radości,światła drgnieniem.

które nigdy nie gaśnie, zmienia tylko siłę

swego natężenia w zależności od kąta patrzenia.

 

Lecz światło które na mnie czeka

nijak się ma do skali zwykłego oświetlenia,

bo to światło boskiego tworzenia.

Tej mocy nikt nie zmierzy

bo i dostrzec rzadko kto potrafi

myśląc przyziemnie, często logicznie.

Widząc tylko to co faktyczne,

co można dotknąć, poczuć, dotknąć

spróbować i nad wartością ciągle drążyć spory

tak jak zwykle przez świata neony.

 

Lecz przyjdzie chwila, co zatrze czasu bezmiary a ukaże

utajone dotąd tajniki życia i jego niczym niezmierzone bezmiary!

Tam się wszyscy spotkamy i jedną pieśń zaśpiewamy.

W jednym duchu wzmocnieni po przejściach wielu

zespoleni radością i energią jednych w wielu

tak i ja i ty mój drogi przyjacielu!