Splątani różnymi żywiołami,

tymi ziemskimi i tymi z boskiej przestrzeni.

Tańczymy w wirze uniesień wyższych wibracji, 

o różnej rozpiętości tonacji.

 

Muzyki co tylko serce otwarte usłyszeć może

i trwa, jeśli kocha w największym ferworze.

Skrzydłami wiary siebie otulamy,

bo nie jedno przeżyjemy będąc na wspólnej życia fali.

 

Bo to co niesie woda i to co zabiera

oczyszcza dusze i na nowo obleka człowieka.

 

W wichrze i podmuchu wiatru przychodzi oddech,

tak samo koniec żywota!

A ogień życie wznieca albo wypala,

w zależności od trwałości życia zegara!