W tysiącu nadziei, 

różnych znaków i pieczęci siedzimy,

często jak w warowni własnej zamknięci.

Są to często nasze osobiste dogmaty,

a czasem innych dylematy.

W chwili duchowego zamyślenia

dostrzegam klucz do otwarcia warowni zapomnienia.

Myślę - sama sobie zadając pytanie,

co mogłoby by być, a co niechybnie się stanie.

Gdybym mogła zmienić kolejność kodowania

i dla ludzi przesłania - pewnie nie byłabym

żadnym ludzkim przyjacielem

tylko iluzji cieniem.

Najczęściej zwykłe szukanie odpowiedzi

w samym sednie pytania siedzi!

Tylko trzeba innej perspektywy spojrzenia,

by móc odróżnić prawdę od iluzji.

W ukrytych szyfrach nadawanych od wieków

są ukryte prawdy chronione przez mędrców,

którzy prawdę poznali a nawet życie za nią oddali.

To dla nich hołd oddaję bo zrozumieli sens 

ludzkiej egzystencji, która jednemu celowi przyświeca.

Być jak odwieczna, galaktyczna, niegasnąca świeca,

która sama nie gaśnie a jeszcze innych płomień wznieca!