A ja proszę o otulenie skrzydłami Miłości i zrozumienie

niewiedzy i zagubienia w tak prostej drodze

do raju spełnienia!

Proszę z całej mojej mocy o wzmocnienie wiary i siły

by przyziemne sprawy już mnie nie goniły

ale wyznacznikiem innej drogi były!

Obym z czułością mogła spojrzeć

na ziemskiego Brata i zobaczyć siebie

i własne ludzkie słabości, które odbiciem są tylko fizycznej ułomności!

Niech wewnątrz naszej duchowej świątyni płonie 

ogień prawdy, który nigdy się nie myli!

Podążamy na różnych łodziach życia 

i w różnych odstępach czasu 

ku temu samemu przeznaczeniu -

- Jedno we Wszystkim Istnieniu!

Widziałam Anioła co po wodzie kroczy

nie używając nadludzkich mocy.

To tylko siła miłości go prowadziła 

tak ogromna że łuna jaskrawa aż w niebo biła!

 

Potęga tego uczucia, która wszystkim ludziom

została dana aż do ponownego siebie poznania.

Kiedy w pełni zrozumiemy siłę tej mocy

będziemy silni jak nie jedni prorocy!

 

A wtedy powstanie Nowa Ziemia

o duszach bogatych - czystego nieba!

Ile potrzeba wewnętrznej walki z tym

co nas od daru nieba oddala -

- a może....

to tylko nasze wewnętrzne pokoleń przekonania!

 

Tak często czujemy muśnięcie tego co

oczy nasze zobaczyć nie są w stanie.

Ale myśl drąży to co niemożliwe -

i tak zaraz się stanie!

 

Miarą naszej wiary jest siła zaufania

do duchowej obecności ,

która i tak na prawdę zawsze wśród nas gości!

Przyzwyczajeni do nakazów wielu

nie podążamy ku naszemu czystemu przeznaczeniu.

 

A to tylko na wyciągnięcie myśli a nie dłoni

i w dodatku nic nie boli!

O żródłach życia i jego zasobach

w korzeniach wieczności wiemy niewiele.

Gdzie styka się ziemia z niebem

gdzie trwa wieczna gonitwa

i doznań przeróznych wiele

tam są nasi bliscy i ''różni'' przyjaciele.

 

W wielości czasów mierzone gwiezdne

odbicia i świateł stroje

a w nich nasze życie i wszelkie z tym niepokoje.

Przez wiele nieznanych wątków

udawadniano nam swe dzieje

ale ta więź się tworzy i na nowo się dzieje.

Tak i myśli czesto niespokojne 

kołaczą  w serca stronę i pytają

czy dobrze obrały drogi już zamierzone.

 

Pewnie jest mi już tak dane, że strach

przenika moje duchowe stany.

Z doświadczenia wiem, że to dzieje się po coś

i zmienia moje zyciowe plany.

 

Serce mówi - otwórz i zajrzyj do środka 

a umysł przestrzega!

To nie tędy płynie głowna rzeka!

Rzeka poznania i rozpatrywania 

początków i chwil rozstania.

 

Przeplatają się ciągle ludzkie życia drogi

a my poznajemy ich rzeki odnogi.

Przypływy i odpływy energię ludzi spiętrzają

albo w chwili wyciszenia delikatnie

serca samym szumem muskają.

 

To co wytwarza energię do wszelkiego działania

tworzy się w nas samych.

W chwili splotu dwóch potencjałów energii każdej żywej Istoty.

Tak też ich harmonia w zgodności wznoszenia.

daje kielich życia napełniony nektarem nieśmiertelności

i wiecznej duszy młodości

Wszystko przemija!

Może jedyną dla nas radością jest wiara w zmienność i przemijanie?

Świadomość różne podsuwa podpowiedzi a rozum odrzuca

te tak zwane wyobraźni śmieci.

Nieodgadnione zagadki świata łączy myśl jedna i inne przeplata.

 

Istniejesz, trwasz a potem życie przemija

by mogła istnieć następna chwila.

Chwila kreacji, rozwoju, rozpadu 

dla współistnienia ziemskiego ładu.

 

Wszystko to z góry zaplanowane 

dla Istnień ludzkości z miłości dane.

I choćby zmienić  kolejność tworzenia

zawsze coś będzie, a potem już nie ma!

 

Trwałość Życia tylko częściowo zanika 

by powstać w nowym brzmieniu języka!

Z nowej myśli, nowe nazwanie,

nowe Istnienie i nowe wyzwanie! 

 

 

Usiądź i odkryj swoje myśli na nowo

Może nie być ciekawie ani kolorowo!

Poznasz wtedy głębię istoty i ludzkiego myślenia

tego co było a może już tu nie ma.

 

Są myśli co drążą wszelkie sumienia.

Jest jedna myśl co ciągle to zmienia!

To poziom wiedzy i sposób na nią patrzenia!

 

Świat nie jest ani wielki ani mały

po prostu jest najlepiej zbudowany.

Żyją w nim istoty o wielkich sercach

co otulają wszystkich swą mocą 

i takie przed którą wszystkie inne

w cichością dygoczą!

 

Radością wielu jest przemijanie

a dla innych po prostu ziemskie przetrwanie!

Są dni światła i ciemności

są bezkresy mocy i powroty nieśmiałości.

Jest też wiatr co tylko dobre wieści przynosi

a czasem i słońce burze zaprosi.

 

W zawiłym świecie materii, ludzi

i tego co nas otacza - istnieje

wyższa nad nami władza.

Odkrywa przed nami po części znane rzeczy

i tego co wiedzieć jeszcze nie jest nam dane. 

 

Często rodzi się pytanie.

Czy świadomość dorówna niezmierzonej sile?

O której może wiemy mało, może dużo, albo tylko tyle.

 

Coś ciągle gra między równoległymi światami

a może to pogłos naszej małej wiary

czy jesteśmy tym za kogo się uważamy?

 

Sens szukania ciągle lepszej odpowiedzi

również w naszych sercach gdzieś głęboko siedzi.

Czasem nasze lustrzane odbicie mówi o nas dużo tylko..

...podpowiada skrycie!

 

Czego się boimy? Naszej własnej twarzy?

A może tego co głębiej w nas siedzi

i tutaj powinniśmy szukać prawdziwej odpowiedzi.

 

To co nas wystrasza to nie nasze rysy

ale obraz odbity od matrycy powstania

i tego czego się nie spodziewamy od dłuższego

siebie nawzajem oglądania.

 

Czym jest wieczność naprawdę nie wiemy

bo wcieleniowo tego często nie rozumiemy.

Mijają czasy, epoki, bieg historii zawraca

byśmy pojąć mogli to - czym jest dla nas 

nad sobą wewnętrzna praca!