Jest czas...

Jak co roku załatwiamy mnóstwo spraw w natłoku.

Sprzątamy wszystko co zbyteczne a uciekamy od tego co wieczne.

Czekamy tego dnia - Bożej Nocy 

tak jak zawsze przemawiali prorocy.

Przyjdzie Jezus syn Boży i Nadzieja 

On zbawi lud swój i wszystkim objawi

moc Boga i potęgę Jego 

zesłaną w postaci - Człowieka Syna Bożego.

I wypełnił się czas...

Przyszedł ale ludzie Go nie przyjęli

bo mieli zbyt mało siły i wiary.

Wiary w to co wieczne i od zawsze było

lecz w pojęciu ludzkim się nie ziściło.

Odszedł Bóg Człowiek i choć wypełnił 

to co było mu dane 

ludzie nie zmienili się przez całe wieki wcale.

Ciągle krążą we mgle własnych błędnych wyobrażeń

uciekając w chwile marzeń.

Lecz te myśli tak dalece są od Boga,

który ciągle nas ogląda

przez zakryte oczy naszej własnej duszy

które tylko miłość z podstaw ruszy.

Tak wciąż czeka i przychodzi o tej porze jak co roku

w środku nocy i ze łzami ciągle patrzy

kto ten cud w sobie zobaczy?!

On nie żąda by wciąż kłaniać się bezwiednie

lecz odmienić swą świadomość i dopełnić przepowiednie.

Odmień duszę ,odnów całe swoje życie

a Bóg cały tam zamieszka!

Tędy była, jest i będzie droga 

ku wolności, Bożej łaski i mądrości!

Czyste serce, myśli, czyny

Oto całe narodziny!

Tu się rodzi Bóg w Człowieku

tu jest dom i Bóg w nim mieszka!

Oto cała jedność w wielu 

to jest droga i cel w celu!

Kochać całym sercem swoim,

duszą i umysłem drugiego człowieka 

bo to obraz Boga samego myślą ożywionego!